Βιογραφικό Σημείωμα
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Έκανε μουσικές σπουδές (πιάνο και θεωρητικά) στο Ωδείο Αθηνών (1953-65) με καθηγητές τους Σ. Φαραντάτο, Δ. Μαρή και Μ. Χαιρογιώργου. Από το 1959 έως το 1968 συμμετείχε ως πιανίστας στις περισσότερες συναυλίες και ηχογραφήσεις του Μ. Χατζιδάκι. Την περίοδο αυτή
έγραψε αρκετά τραγούδια και ξεκίνησε να γράφει μουσική για το θέατρο (Ντόνα Ντιάνα, Εθνικό Θέατρο) και τον κινηματογράφο (Το κορίτσι και οι σάτυροι, του Διον. Γρηγοράτου). Παράλληλα σπούδασε Μαθηματικά στο Πανέπιστήμιο Αθηνών (πτυχίο, 1967) και
παρακολουθούσε μαθήματα σύνθεσης με τον Γ. Α. Παπαϊωάννου. Το 1967 συνέθεσε το πρώτο «σοβαρό» του έργο τις Αντιφωνίες - που κατέχει τον αριθμό 1 του καταλόγου του. Την ίδια χρονιά εργάστηκε για έξι μήνες ως βοηθός του Γιάννη Χρήστου, ο οποίος, του αποκάλυψε έναν άλλο τρόπο σκέψης.
Το διάστημα 1968-72 σπούδασε, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, στο Conservatoire του Παρισιού με τον Olivier Messiaen. Από το 1971 εργάστηκε ως βοηθός καθηγητή στο Conservatoire στον τομέα της εκλαϊκευσης της σύγχρονης μουσικής. Από το 1972 ως το 1976 εργάστηκε ως animateur musical στο
πολιτιστικό κέντρο του Crιteil. Τα πιο σημαντικά έργα αυτής της περιόδου είναι Το ελληνικό τραγούδι (1970), Affrontement (1972) AbstrΆacte (1974) και ιδιαίτερα τα έργα μουσικού θεάτρου όπως Ερμής και Προμηθέας (1972), Les enfants du sable
(1973), Dieu le veut (1975), Griselidis (1977), τα οποία παρουσιάστηκαν επανειλημμένα στο Παρίσι και σε άλλες πόλεις της Γαλλίας.
Το 1977, ενώ η καριέρα του στο εξωτερικό ήταν σε πολύ υψηλό σημείο, επέστρεψε στην Ελλάδα. Συνέχισε τη συνθετική του δραστηριότητα σε δύο κυρίως τομείς: α) τη μουσική δωματίου, με ιδιαίτερη έμφαση στα έργα για φωνή και β) τη μουσική για θέατρο. Παράλληλα εργάστηκε σε διάφορες υπεύθυνες θέσεις:
αναπληρωτής διευθυντής του ΓΆ Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (1977-81), πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1981-84, 1994- ), διευθυντής του μουσικού τομέα της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης
Καλαμάτας (1985-90). Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Μουσικής Αρχαίου Ελληνικού Δράματος . Από το 1995 έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Ως πιανίστας, συνεργάζεται σχεδόν αποκλειστικά με τον βαρύτονο Σπύρο Σακκά με πολλές εμφανίσεις στην
Ελλάδα και το εξωτερικό.
Έργα του παίζονται συχνά στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ πολλά από αυτά έχουν γραφτεί ύστερα από παραγγελίες διαφόρων φορέων: Festival de Royan (Affrontement, 1972), ALEA III (Impromptu, στη μνήμη του Γ. Χρήστου), AΆ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (Σονάτα σε σι ελάσσονα, 1990) Σύλλογος Φίλων
της Μουσικής (Πυλάδης, 1991) ΟΜΜΑ (Στου πόθου το καμίνι, 1994) ΟΜΜΑ και Όπερα του Αμβούργου (Οδύσσεια, 1996). Το 1984 του απονεμήθηκε το βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου Ηρακλείου για την εν γένει μουσική του προσφορά. Το 1996 το συμφωνικό του μπαλέτο Οδύσσεια, που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής σε συμπαραγωγή με την Όπερα του Αμβούργου τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Benois de la Danse.
|
