Βιογραφικό Σημείωμα
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1920.Ύστερα από τρία χρόνια σπουδών στη Νομική Σχολή Αθηνών, το 1941 αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική.
Σπούδασε θεωρητικά με τον K. Σφακιανάκη, αρμονία με τον M. Bάρβογλη, και ανώτερα θεωρητικά με τον Γ. Σκλάβο στο Ωδείο Αθηνών (πτυχία αντίστιξης και φούγκας 1949). Συνέχισε σπουδάζοντας σύνθεση στη Μουσική Ακαδημία Santa Cecilia της Ρώμης με τον Ildebrando Pizzetti (δίπλωμα 1953) και στο
Conservatoire National de Paris με τον Tony Aubin (Οκτώβριος 1953-Μάιος 1954). Τον Απρίλιο του 1955 πήρε την υποτροφία Fullbright με σκοπό να παρακολουθήσει μαθήματα και να γνωρίσει προσωπικότητες τoυ μουσικού χώρου που ζούσαν στις Η.Π.Α.. Έκανε μαθήματα σύνθεσης στο Harvard University, Music
School με τον Walter Piston (Απρίλιος-Μάιος 1955), συμμετείχε στο «Tanglewood Summer School and Festival of Music» της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βοστώνης με διδάσκοντα τον Boris Blacher (Ιούλιος-Αύγουστος 1955) καθώς και σε μαθήματα με τον Vincent Persechetti και τον Peter Menin στο Juliard School
of Music της Ν. Υόρκης (Οκτώβριος 1955-Φεβρουάριος 1956). Επίσης κερδίζοντας την υποτροφία Ford επισκέφτηκε μεγάλα μουσικά κέντρα της Ευρώπης (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία) και της Αμερικής (Σεπτέμβριος 1971-Μάρτιος 1972).
Είναι από τους πρώτους Έλληνες συνθέτες που ασχολήθηκαν με τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα. Από το 1954 άρχισε να χρησιμοποιεί τη δωδεκάφθογγη τεχνική του Arnold Schφnberg. H μουσική του γλώσσα πέρασε έκτοτε από πολλές φάσεις -από τον δωδεκαφθογγισμό και τον σειραϊσμό στις σύγχρονες μετασειραϊκές
τάσεις και την ηλεκτρονική μουσική- για να καταλήξει σε μια μουσική έκφραση απλούστερη και πιο καταληπτή αλλά πάντα σύγχρονη.
Ο Γιώργος Σισιλιάνος έχει συνθέσει σημαντικό αριθμό έργων που παίζονται συχνά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα επανειλημμένα σε διάφορα φεστιβάλ όπως το 1961 στο «Premio Italia» στην Πίζα , το 1965 στο 39ο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής στη Μαδρίτη, το
1967 στο 41ο Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής στην Πράγα, το 1980 στο Μουσικό Φεστιβάλ της Μπρατισλάβα στην Τσεχοσλοβακία, το 1982 στην εβδομάδα Ελληνικής μουσικής που διοργανώθηκε από Βούλγαρους συνθέτες στη Σόφια, το Πλέβεν και το Πλόβντιφ και τέλος το 1986 στο Φεστιβάλ της Πράγας.
Βραβεύτηκε το 1961 στο Διεθνή Διαγωνισμό «Reine Elizabeth» στη Λιέγη του Βελγίου για το Κουαρτέτο Εγχόρδων αρ.3 και το 1991 πήρε το βραβείο «Herder» από το Παν/μιο της Bιέννης. Επίσης ανακηρύχθηκε το 1976 Cavaliere «Al Merito della Republica Italiana» από την Ιταλικό κράτος, το 1990 έγινε
«Chevalier en Arts» από τη Γαλλικό κράτος και το 1994 πήρε το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
Η μουσική του παραγωγή περιλαμβάνει όλα τα είδη της μουσικής: όπερα, χορωδιακή και συμφωνική μουσική, κοντσέρτα για σόλο όργανα και ορχήστρα, μουσική δωματίου, μουσική για μικρά οργανικά και φωνητικά σύνολα, μουσική για το θέατρο και για χορό, lieder κ.α. Έχει συνεργαστεί με μεγάλους μαέστρους
και ορχήστρες όπως οι Δημ. Μητρόπουλος με την Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, Daniel Sternenfeld με την Συμφωνική Ορχήστρα των Βρυξελλών, Samuel Baud-Bovy με την ορχήστρα «Suisse Romande», Eugene Bigot με την Συμφωνική Ορχήστρα της Γαλλικής Ραδιοφωνίας -Τηλεόρασης, Charles Bruck με την Φιλαρμονική
Ορχήστρα του Παρισιού, Peter Eotvos με την Συμφωνική της Ραδιοφωνίας του Βερολίνου, Kurt Masur με την Συμφωνική Ορχήστρα Gewandhaus.
Ο Γιώργος Σισιλιάνος υπήρξε διευθυντής μουσικών εκπομπών (1960-62/ 1974-75) και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ε.Ρ.Τ. (1987-88), Γενικός Γραμματέας του Ανώτατου Μουσικού Συμβουλίου του Υπουργείου Παιδείας (1963-64), ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος του Ελληνικού τμήματος της Διεθνούς
Εταιρείας Σύγχρονης Μουσικής (1964-68), μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής και του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1976-80), πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (1981-89) και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Αθηνών (1981-83, 1985-87, 1989-).
Έχει κάνει αρκετές διαλέξεις για την Σύγχρονη Μουσική ενώ πολλά άρθρα, κείμενα και συνεντεύξεις του σχετικά με τη σύγχρονη μουσική έχουν δημοσιευτεί στον Ελληνικό τύπο.
|
